17 Nisan Cuma Voleybol Yemeği

17 Nisan Cuma Voleybol Yemeği

 

 Voleybol camiamız pek sosyal değil maalesef.

Eski sporcuların çoğu voleybol bitince kendi özel hayatlarına dönüyorlar.

Nostalji yemekleri de pek yapılmıyor artık.

Aziz Ari’nin Beşiktaş’ta yaptığı yemeklere de sadece kendi grubundan arkadaşları katılıyor.

Ben 1 Aralık Saint Joseph Vinylex Otomarsan nostalji yemekleri yaptım.

Nuray Uyar evvelden nostalji yemekleri yaptı.

                VOLAF olarak biz şimdi bütün voleybol camiasına açık oyuncu; oyuncu, antrenör, idareci, hakemlerin gelecekleri büyük bir yemek tertiplemeyi düşündük.

Şubat ayında Moda Deniz Kulübünde Semih Oktay, Şehnaz Mumcu, Nuray Uyar, Gülnur Görgün, Neslihan Demir, Saygun Keskin ve VOLAF dan Bülent Meriç ve İdil Ulusoy ve VAD dan Volkan Şirinoğlu’nun katılımlarıyla küçük bir toplantı yaptık.

Nasıl yapalım?

Nerede yapalım?

 Kaç lira olsun?

Müzik olmalı mı?

Kaç dansöz çağıracağız…?

                Uzun tartışmalardan sonra 17 Nisan Cuma günü 19:00 dan itibaren Moda Deniz Kulübünde Grup Turkuaz orkestrası eşliğinde ve meze tabağı, ara sıcak, et yemeği, tatlı, kahve, iki kadeh içki dahil şekilde 250TL’ye el sıkıştık.

Bu yemeği kaliteli bir yerde, iyi bir orkestrayla, kaliteli yiyeceklerle yaptığımız için fiyat 250TL oldu.

VOLAF olarak amacımız senede en az bir kere voleybol camiasını toplamak, bilhassa eski toprakları birbirleriyle buluşturmak ve çoktandır haber alınamayan eski şöhretleri toplamak.

Altın kızlar, fosiller gibi isimlerle arada sırada toplanan güzel bayanlarımızı buraya çağırmak.

Geçenlerde Altınyurt kulübünde Kenan Rengü’nün konuşmasına katıldım.

Kendisinden o kadar güzel bahsetti ki.

Sanki biz onun ne olduğunu bilmiyoruz.

 Sonra bende biraz konuştum ama genç çocuklar ve bayanlar olduğu için belli bir terbiye içinde konuşmak mecburiyetinde kaldım. Yani açıkçası ben, bende değildim…

Senelerce hakemlere devamlı itiraz eden, pozisyon feykleriyle rakibi ve hakemleri zor durumda bırakan o şımarık oyuncu o değil. Mehmet Bey gibi asil bir antrenörün oğluna bak!

Zaten artist oldu.

Yok tango… Vals…

Şimdide hayvanlara merak saldı, atlarla başladı.

İnsanlara kendisini kabul ettiremeyince ne yapsın?

Kenan jübile yapınca hakemler bayram yapmıştı.

Onu hatırlattım kendisine. “En iyi pasör, ölü pasör” diyen Dünya’da utanmadan gelmişti.

Fakat şu anda yaşadığı hayatı çok kıskanıyorum ama belli etmiyorum.

Yelken, müzik, kadın, seyahat daha ne olsun?

NOT: Manşet Voleybolun Sesi dergisinin son Mart 166 satısı yazısıdır..

Koronavirüs vak'ası medeniyle gece iptal olmuştur.

---